Wyjaśnienie brytyjskiego poboru do wojska: co „powołanie” może oznaczać dla Ciebie lub Twoich bliskich

Brytyjczyków wzywa się do przygotowania się na możliwość konfliktu, gdyż zaskakujące dokumenty rządowe podkreślają, że obywatele „muszą aktywnie przygotowywać się” do działań wojennych, co wywołuje dyskusję na temat realiów współczesnej walki w Wielkiej Brytanii.

Autorytet w dziedzinie strategii wojskowej ujawnia potencjalne strategie obrony narodowej, sugerując, że „dobrze wyszkolona, ​​pomysłowa brytyjska armia lądowa złożona z młodych i pełnych ducha Brytyjczyków odstraszy Putina tam, gdzie broń nuklearna boi się stąpać”.

Niedawno opublikowany raport na temat Strategii Bezpieczeństwa Narodowego podkreśla rosnące zagrożenia związane z arsenałami nuklearnymi, twierdząc, że złożoność tego problemu przewyższa obawy odczuwane w okresie zimnej wojny.

Części analizy bezpieczeństwa, odzwierciedlając poczucie nostalgii za odpornością Wielkiej Brytanii, odwołują się do niezłomnego ducha przywołanego podczas Blitzu w czasie II wojny światowej.

W czasach „radykalnej niepewności” premier Keir Starmer zobowiązał się przeznaczyć pięć procent PKB na wzmocnienie bezpieczeństwa narodowego w ciągu najbliższych dziesięciu lat, mając na celu zsynchronizowanie wysiłków cywilnych i wojskowych w sposób nieobserwowany od 1945 r. – podaje gazeta Mirror.

Mimo że w dokumencie nie ma bezpośredniego odniesienia do przywrócenia powszechnego poboru, idea takich środków wywołuje publiczną debatę, a widmo zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego wisi nad nami jak nigdy dotąd.

Profesor Anthony Glees, wybitny specjalista ds. europejskich z University of Buckingham, wyraził swoje zniechęcenie pośród aktualizacji Strategii Bezpieczeństwa Narodowego. „To odkrywcze i przygnębiające, że Strategia Bezpieczeństwa Narodowego prawidłowo opisuje poważne niebezpieczeństwo, z jakim obecnie mierzy się Wielka Brytania, ale ani razu nie wspomina o „poborze” . Ani razu”.

Przedstawił on potwierdzenie w raporcie bezpośrednich zagrożeń wojennych dla Wielkiej Brytanii: „Mówi nam, słusznie, że „musimy faktycznie przygotować się na bezpośrednie zagrożenie dla ojczyzny Wielkiej Brytanii w scenariuszu wojennym”. Musimy, jak powiedziano, „wzmocnić nasze podejście do bezpieczeństwa wewnętrznego, przywrócić bezpieczeństwo na naszych granicach”.

Profesor Glees szczegółowo opisał wyraźne zagrożenia ze strony groźnych rywali: „Opisano w nim zagrożenie dla nas tutaj w Wielkiej Brytanii, zwłaszcza ze strony Rosji i Iranu, i podkreślono naszą potrzebę „zyskania przewagi” w konfrontacji z ich częstymi atakami cybernetycznymi, ich taktyką przejmowania terytoriów w Europie i poza nią, ich ingerencją w przestrzeń kosmiczną, cyberprzestrzeń (tj. podmorskie kable przesyłu danych)”.

Ubolewał jednak nad niedopatrzeniem w strategiach rekrutacji wojskowej: „Jednakże jeden z najważniejszych i najtańszych sposobów przeciwdziałania i rozwiązywania tych niezliczonych realnych zagrożeń dla naszego stylu życia, czyli zwiększanie liczebności naszych sił zbrojnych poprzez jakąś formę poboru, jest całkowicie ignorowany”.

Pomimo nieustannego powracania debaty na temat obowiązkowej służby wojskowej, kolejne rządy za każdym razem odrzucały pobór do wojska, ponieważ uważały, że ochotnicza siła zbrojna jest skuteczniejsza i skuteczniejsza w zaspokajaniu potrzeb obronnych kraju.

W obliczu narastających globalnych napięć poparcie dla służby narodowej jako „absolutnie niezbędnej” zyskuje na popularności. Profesor Glees wyraził poważne obawy, twierdząc, że rząd jest „całkowicie lekkomyślny”, nie rozszerzając sił zbrojnych Wielkiej Brytanii zgodnie z celami własnej strategii.

Ostrzegł: „To jest całkowicie nieodpowiedzialne, zwłaszcza biorąc pod uwagę szeroko komentowany pogląd generała sir Richarda Shirreffa, byłego zastępcy naczelnego dowódcy NATO w Europie, sprzed zaledwie kilku miesięcy, że powinniśmy natychmiast rozpocząć pobór 30 000 młodych Brytyjczyków rocznie, aby zwiększyć liczebność naszej armii do kluczowych 100 000 żołnierzy”.

Profesor Glees stwierdził ponadto: „Często mówiłem w przeszłości, że jako akademik wydaje mi się to absolutnie niezbędne. Dobrze wyszkolona, ​​pomysłowa brytyjska armia lądowa złożona z młodych i pełnych ducha Brytyjczyków odstraszy Putina tam, gdzie broń nuklearna boi się stąpać, ponieważ jak pokazuje jego atak na Ukrainę , nasza broń nuklearna go nie odstrasza, tak samo jak jego broń nuklearna nie odstrasza Ukrainy ”.

Pozostają jednak pytania o to, w jaki sposób realizowany byłby współczesny pobór do wojska i czy od wszystkich poborowych oczekiwano by udziału w walce.

Ekspert w dziedzinie obrony narodowej, profesor Glees, namiętnie opowiadał się za poborem do wojska w dzisiejszej Wielkiej Brytanii, oświadczając: „Jestem za poborem do służby wojskowej dla każdego, kto jest do tego zdolny. Nie każdy powinien przechodzić szkolenie wojskowe, takie jak szkolenie z broni; umiejętności cybernetyczne, na przykład, w celach ofensywnych i defensywnych, są formą szkolenia z broni. Ale ci, którzy są gotowi na odpowiednie szkolenie wojskowe, powinni je otrzymać”.

Dalej z entuzjazmem mówił o potencjale Europy do jedności w obliczu zagrożeń, wskazując na połączoną potęgę krajów europejskich w porównaniu z Rosją : „UE, Wielka Brytania i Norwegia mają populację 523 mln, ponad razy większą niż Rosja , która ma 144 mln. Nasz łączny PKB wynosi 24 bln USD w porównaniu z 2 bln USD Rosji ”.

Gdy koszty utrzymania gwałtownie rosną, zasugerował lukratywne zachęty dla młodych Brytyjczyków, aby podjęli służbę wojskową: „Możemy sobie pozwolić na zaoferowanie naszym młodym ludziom wspaniałych zachęt do odbycia rocznej służby wojskowej, na przykład tanich pożyczek na kredyty hipoteczne, bezpłatnych miejsc na uniwersytetach i w college'ach”.

Specjalista ds. bezpieczeństwa powtórzył opinię premiera dotyczącą korzyści płynących ze wzmocnienia obrony narodowej i roli młodzieży, stwierdzając: „W Strategii Bezpieczeństwa Narodowego premier mówi, że musimy „uwolnić dywidendę obronną, aby wykorzystać bezpieczeństwo narodowe do wzmocnienia naszego kraju”. Dokładnie tak. Ta dywidenda to nie tylko AI i IT; to nasi młodzi ludzie muszą zrozumieć, że ich przyszła wolność zależy od ich gotowości do służby. Tu właśnie pojawia się pobór do wojska”.

Profesor Glees ostrzega, że ​​pomimo powszechnych obaw przed wojną nuklearną, każdy przyszły konflikt europejski będzie prawdopodobnie bardziej angażował siły konwencjonalne. Podkreślił, że „będzie on prowadzony środkami konwencjonalnymi, a nie bronią jądrową”, podkreślając, że urządzenia nuklearne są przeznaczone jako ostateczność.

Dodając do swojego argumentu, ekspert przestrzegł: „Putin wie, że gdybyśmy użyli ich, aby uniemożliwić mu przejęcie władzy w naszym kraju, moglibyśmy zniszczyć Rosję w mgnieniu oka. Ale wie również, że popełnialibyśmy samobójstwo, robiąc to. Dlatego siła konwencjonalna jest prawdziwą siłą”.

Podkreślił historyczny precedens, stwierdzając: „Przyszła wojna w Europie (podobnie jak obecna wojna na Ukrainie lub wojna między Izraelem a Iranem) będzie prowadzona przy użyciu konwencjonalnych środków, a nie broni nuklearnej. Broń nuklearna to broń ostatniej szansy, ale pozostawia mnóstwo miejsca, aby siły konwencjonalne mogły ją ominąć, jak Linia Maginota, która miała bronić Francji przed Niemcami, ale po prostu ją przekroczyli”.

Wzmacniając potrzebę sił lądowych, profesor Glees zauważył: „Do niedawna niemal wszystkie nasze jaja obronne umieszczaliśmy w naszych okrętach podwodnych klasy Vanguard, które przenoszą Trident. W rzeczywistości potrzebujemy silnej armii lądowej, aby chronić nasze wybrzeża, nie w ostatniej kolejności przed rzeczami, które opisuje Przegląd, w tym kluczowym żądaniem, abyśmy należycie chronili nasze granice, czego obecnie nie robimy”.

Brytyjczycy po raz pierwszy doświadczyli poboru podczas tego, co później zostało uznane za I wojnę światową. Przedtem taki przymus nie był stosowany do regularnej rekrutacji do armii od początku XVIII wieku, kiedy to włóczędzy i zadłużeni zostali na krótko dotknięci wczesną formą poboru, zgodnie z Official Public Record.

Jednak monumentalne wydarzenia XX wieku zmieniły wszystko. Uchwalona w styczniu 1916 r. ustawa Military Service Act 1916 narzuciła pobór do wojska wszystkim kawalerom w wieku od 18 do 41 lat, chyba że byli zwolnieni.

W kwietniu 1918 roku liczbę tę zwiększono do 50.

Dwa lata później, w 1920 r., pobór został zniesiony, ale nie na długo. Ci, którzy obchodzili swoje 18. urodziny w 1945 r., będą mieli teraz 98 lat.

Ci, którzy przeżyli, zapewne pamiętają czasy, gdy opuszczali swoje rodzinne miasto, by walczyć z nazistami, albo czasy, gdy żegnali się z przyjaciółmi, członkami rodziny i sąsiadami.

3 września 1939 roku, tego samego dnia, w którym Wielka Brytania wypowiedziała wojnę Niemcom, parlament uchwalił ustawę o służbie narodowej (siły zbrojne), która nakładała na wszystkich mężczyzn w wieku od 18 do 41 lat obowiązek zarejestrowania się w celu odbycia służby.

Zwolnienia przyznano osobom uznanym za niezdolnych do służby ze względów medycznych, a także tym, którzy pracowali w kluczowych sektorach, takich jak rolnictwo, inżynieria i medycyna. Każdy sprzeciwiający się służbie wojskowej ze względu na sumienie musiał przedstawić swoją sprawę przed trybunałem.

W grudniu 1941 r. uchwalono drugą ustawę o służbie narodowej, która stanowiła, że ​​wszystkie samotne kobiety i bezdzietne wdowy w wieku od 20 do 30 lat mogą zostać wezwane, podczas gdy mężczyźni poniżej 60. roku życia musieli uczestniczyć w jakiejś formie służby narodowej. Obejmowało to służbę wojskową dla mężczyzn poniżej 51. roku życia.

Nawet po zakończeniu wojny w 1945 r. w Wielkiej Brytanii nadal obowiązywała powszechna służba wojskowa, która miała na celu rozwiązanie problemu niedoboru kadr, aż do lat 60. XX w. Ostatni żołnierze zostali zwolnieni ze służby w 1963 r.